Arenden, in vele landen gebruikt als Het nationaal symbool,
van schoonheid, sterk, een onafhankelijk idool.

Symbool voor Goddelijke kracht,
wijsheid, vrijheid, uitstralend van macht.

Arenden met hun brede vleugels, een spanwijdte van meer dan 2 meter.
Vogels kunnen zweven, maar arenden nog vele malen beter.

Met zijn enorme vleugels, die gemakkelijk zijn snelheid vindt,
maar daarentegen ook uren rondjes zweven op de wind.

Een arend staat enorm bekend goed voor zijn jongen te zorgen,
van jongs af aan, tot in de avond, beginnend vroeg in de morgen.

Met hun uitstekende gezichtsvermogen, hoog in de lucht ver boven de bergen,
kunnen ze van ver zien en zo waken over hun jongen dwergen.

Zodra het tijd is om het warme vertrouwde nest te verlaten,
wordt het jong uit het nest geworpen, maar houdt ze het in de gaten.

Pas als de moederarend ziet, dat de kleine het niet redt,
zweeft zij onder haar jong, spreidt haar grote vleugels als een donzen bed.

Vangt haar jong op met haar brede sterke rug,
zodat het jong kan oversteken tot volwassenheid, fungeert als brug.

Het jong vertrouwt haar moeder en is niet bang,
moeder vliegt weer omhoog laat haar opnieuw vallen, vele malen lang.

Totdat het jong zelfstandig kan vliegen, zwevend gedragen door de wind,
zijn toekomst, leven en eigen weg vindt.
De arend leert ons, dat wij het leven altijd in zijn geheel moeten zien,
zowel licht- en ook wel de schaduwzijden misschien.

Zoals een arend over zijn jongen waakt en voortdurend erboven blijft zweven, zijn vleugels uitspreidt en zijn jongen daarop draagt, zo heeft de HEER zijn volk geleid. Hij alleen: geen andere god stond hem bij. Deuteronomium 32:11,12

Jonge strijders worden moe en raken uitgeput, zelfs sterke helden struikelen,maar wie hoopt op de HEER krijgt nieuwe kracht: hij slaat zijn vleugels uit als een adelaar, hij loopt, maar wordt niet moe, hij rent, maar raakt niet uitgeput. Jesaja 40:30-31